Ruziënde doopsgezinden
Wanneer het Wijbergshofje precies tot stand is gekomen is niet bekend. Huis ‘De Wijnberg’ was oorspronkelijk vermaan- of predikhuis (kerk) van de Hoogduitse Doopsgezinde Gemeente in Haarlem. Nadat die zich in 1652 met de Gemeente het Blok verenigde is de Wijnberg waarschijnlijk in 1652 tot hofje verbouwd. De gevelsteen draagt het jaartal 1662 maar de nog bewaarde lijst van regenten begint pas bij het jaartal 1673.
Het Wijnsberghofje was dus eigendom van de verenigde Hoogduitse en Vlaamse Doopsgezinde Gemeente die de eeuw na de vereniging ruziënd doorbracht. Ondanks een kerkscheuring behield dit hofje haar functie maar de geschiedenis ervan is hierdoor wat moeilijk in kaart te brengen.
Het Wijnbergshofje tegenwoordig
Het hofje dat in 1872 praktisch helemaal herbouwd is biedt onderdak aan negen bewoonsters die zusters van de Doopsgezinde Gemeente moeten zijn. Preuven worden er al lang niet meer uitgerijkt. De bewoonsters betaalden een inkoopsom (situatie rond 1979) en dragen daarnaast bij in de onderhoudskosten. Het achterhuis met de oorspronkelijke regentenkamer, stond al geruime tijd op de Rijksmonumentenlijst. In 1999 zijn ook de huisjes van dit Haarlemse hofje aangewezen als Rijksmonument. Bij een ingrijpende renovatie in 2005-2006 is er een aantal binnenmuren verwijderd en verplaatst: het aantal woningen werd toen teruggebracht van 11 naar 9. Tot de renovatie woonde er op het hofje een ‘binnenmoeder’ die naast een praktische taak vooral een sociale functie had: het stimuleren dat de bewoners zorgtaken voor elkaar op zich nemen. De laatste binnenmoeder is na de renovatie niet meer teruggekeerd als bewoonster maar is anno 2018 wel een van de regenten (buitenmoeder). De huur bedroeg er rond die tijd ongeveer € 350,-
Toegang
Barrevoetestraat 4. Dit Haarlemse hofje is gesloten voor publiek. Alleen bij bij speciale gelegenheden zoals Open Monumentendagen wordt het hofje opengesteld.