Het Onze Lieve Vrouwe Gasthusen het Antoniegasthuis werden beiden gesticht in 1440. De eerste stond aanvankelijk naast de huidige Bakenesserkerk, de andere buiten de toenmalige Schalkwijkerpoort. In 1726 fuseerden de stichtingen en in 1787 werd het huidige hofje betrokken dat daarvoor dienst deed als Teyleyshof maar dat door de regenten daarvan als te ‘min’ werd beschouwd: de nalatenschap van Pieter Teyler verdiende tenslotte meer aanzien.
Van Gasthuis naar hofje
Een gasthuis was in de Middeleeuwen een plaats waar reizigers een of meer nachten onderdak konden vinden. Vaak was er een centrale zaal waarin men enkele nachten kon verblijven. Omdat veel van die reizigers pelgrims waren, was het stichten van een gasthuis net als het stichten van een hofje een goede daad of vorm van ‘weldadigheid’. Haarlem telde meerdere van die gasthuizen: Het Vrouwegasthuis en het Anthoniegasthuis gingen 1726 samen. In 1787 werd het een hofjes-stichting. Een ander bekend gasthuis, het Elisabeth Gasthuis zou door de eeuwen heen uitgroeien tot een ziekenhuis en pas recentelijk is die naam (als organisatie) definitief uit de Haarlem verdwenen.
-
- Vrouwe en Anthony Gasthuis vanaf de straat
-
- Een blik in de binnentuin
-
- De voortuin van het hofje
-
- Over de muur: Blokshofje
Het Vrouwe- en Anthoniegasthuis tegenwoordig
Het hof is in 1991 grondig gerestaureerd waarbij het aantal woningen werd uitgebreid van vijf naar acht.
Toegang
Klein Heiligland 64. De tuin van het hofje ligt achter een stenen muur met een ronde opening en is gedeeltelijk toegankelijk voor publiek. De binnentuin (tussen de woningen) is alleen voor bewoners van dit hofje.